Mijn ochtendritueel als moeder
Iedere ochtend begint bij mij met het geluid van een wekker die veel te vroeg afgaat. Mijn kinderen zijn meestal al wakker voordat ik me goed en wel heb uitgestrekt. De ochtend lijkt vaak op een militaire operatie, waarbij broodtrommels worden gevuld, sokken worden gezocht en tanden worden gepoetst onder lichte tijdsdruk. Toch zit er een bepaalde charme in dat ochtendgekrioel: het ritme, de routine, en vooral de kleine gesprekken die ik voer met mijn kinderen aan de ontbijttafel. Ik geloof dat elke ouder deze kleine momenten herkent en koestert.
Even ademhalen na het ochtendspitsuur
Wanneer de kinderen de deur uit zijn, ontstaat er een wereld van rust in huis. Dan pak ik een kop koffie, open mijn laptop en begin ik met het schrijven van mijn blog. Ik neem de tijd om na te denken over de onderwerpen die mij bezighouden. Soms zijn het tips voor het gezinsleven, dan weer grappige uitspraken van mijn kinderen of een ontroerend moment dat ik wil delen. Het bloggen is voor mij niet alleen een uitlaatklep, het is ook een manier om verbinding te maken met andere moeders die soortgelijke ervaringen hebben.
De middag: huishouden en me-time
De haren van poppen kammen, vlekken uit kleding halen en tussendoor een poging doen om de was bij te werken — dat is mijn middag in een notendop. Natuurlijk probeer ik ook tijd vrij te maken voor mezelf, al is het maar tien minuten. Even een tijdschrift lezen, een korte wandeling maken of gewoon in stilte een kop thee drinken.
Inspiratie in alledaagse momenten
Wat ik bijzonder vind, is hoe alledaagse dingen inspiratie kunnen bieden voor mijn blogs. Een rit naar de supermarkt, een gesprek met een andere moeder op het schoolplein of het voorlezen van een boekje kan zomaar de basis zijn van een leuke blogpost. Mijn volgers geven mij vaak terug dat ze zich herkennen in die kleine, echte momenten. En dat is precies wat ik wil bereiken: herkenbaarheid en een glimlach.
De avond: afsluiten met een verhaal
Wanneer het avondeten achter de rug is en de kinderen rustig in bed liggen, komt het moment waarop ik opnieuw aan mijn blog werk. De avond biedt ruimte voor reflectie. Wat heb ik geleerd vandaag? Wat maakte me blij, of juist verdrietig? Al die emoties en ervaringen verwerk ik in woorden. Zo ontstaat er stukje bij beetje een digitaal dagboek dat niet alleen over mij gaat, maar ook over het leven van heel veel andere moeders.
Waarom mijn lezers blijven terugkomen
Ik denk dat mijn blogs gewaardeerd worden omdat ze eerlijk zijn. Geen gefilterde perfectie, maar echte verhalen uit een echt leven. Mijn lezers weten dat ze bij mij geen perfecte plaatjes zien, maar oprechte anekdotes. En juist daardoor bouwen we samen iets op: een hechte band tussen schrijver en lezer.
